Bursa İnegöl’de Esnaflık

Öğretmenim o zamanlar. İlk yılımı henüz bitirmişken Bursa’ya tayin edildim. Yeni yerler görmek ve bir müddet orada ki yaşam şartlarından süzülmek alışkanlık haline gelmişti. Ancak burası sımsıcak bir ilçeydi: İnegöl.

Hoşgörülü, sağduyulu, içten ve yardımsever esnafların bir arada görülebileceği nedir bölgelerden biri belki de. Onları uzaktan izleyip, seyretmek bile yetebiliyor yüzümüzde hafif bir tebessüm oluşturmaya. Yaşlı kesimle ayrı bir diyalogları var ve çocuklarla bambaşka bir bağları var. Lüks yaşantıları yok belki fakat yürekleri öyle güzel parlıyor ki, satın alınamayacak tek zenginlik dedikleri böyle bir şey olsa gerek. Bütün mesele bundan ibaret aslında. İçlerinde barındırdıkları güzellikleri en temiz şekilde karşı tarafa iletiyorlar. Bence en güzel esnaf, insani duygularının pozitifliğini hiçbir şey talep etmeden müşterisine hissettirebilen esnaftır.