KARDEŞ OLMAK !

İki erkek kardeşin tüyler ürperten hikayesi, birlikte çalıştıkları ve babalarından kalma çiftlikte yaptıkları işler ile geçiniyorlardı. Kardeşlerden biri evliydi ve beş çocuğu vardı. Diğer kardeş ise bekardı. Her günün sonunda iki kardeş ürünlerini ve kazandırdıklarını eşit olarak aralarında bölüşmekteydiler…

Günün birinde bekar kardeş uzaklara daldı derin derin düşündü ;

– Ürünümüzü ve kazandığımızı eşit olarak bölüşmemiz hiç de adaletli değil. Ben bekarım ve pek fazla ihtiyacım yok. Kardeşimin geniş bir ailesi var. Onun daha fazla ihtiyacı oluyor dedi kendi kendine.

O günden sonra bekar olan kardeş her gece gizlice evinden çıkıp, bir çuval tahılı gizlice kimseler görmeden erkek kardeşinin evindeki tahıl deposuna götürmeye gitmeye başladı…..

Bu arada evli olan kardeş de kendi kendine düşüncelere daldı;

– Ürünümüzü ve elde ettiğimiz geliri eşit olarak bölüşmemiz hiç de doğru değil. Ben evliyim, eşim ve çocuklarım var ve yaşlandığım zaman onlar bana bakarlar beni yalnız bırakmazlar. Fakat kardeşim elden ayaktan düşünce o zaman ona bakacak hiç kimsesi yok. İlerde onun daha fazla ihtiyacı olacaktır diye sayıkladı kendi kendine.

Böylece evli olan kardeş de her gece evinden gizlice çıkıp, bir çuval tahılı gizlice erkek kardeşinin tahıl deposuna götürmeye başlamıştı. İki kardeş uzun yıllar boyunca ne olup bittiğini bir türlü anlayamadılar. Neden mi ? her ikisinin de deposundaki tahılın miktarı asla değişmiyordu. Sonra, bir gece iki kardeş gizlice birbirlerinin deposuna tahıl taşırken karşılaştılar. O anda olan biteni birbirlerine anlattılar. Çuvallarını yere bırakıp birbirlerini kucakladılar.

Paylaşmak ölümsüzdür Paylaşmak Güzeldir Kardeşlik Yalnız Kalmamaktır….