Hastalıklı Ruh Halim

Hala uykulu bir ruh hali vardı içimde bir yerlerde, saklanmış keşfedip ayıltılmayı bekleyen. Her sabah ve öğlen yaşadığım kronik bir hastalık haline geldi artık bu evre. Hatırlamıyorum, bildiğiniz uyandıktan sonra ki o üç dört saatlik evreyi hatırlamıyorum. Çoğu zaman durup düşünüyorum. .” Oh kıyafetimi ters giymemişim. Umarım çayıma şeker atmamışımdır, su içmişimdir herhalde, zeytin çekirdeklerini yuttum mu yoksa? Sahi ben kahvaltı etmiş miydim?”

Kısa süreli hafıza kaybı koydum bu rutinleşmiş ruh hallerimin adını. Öncelikle hiçbir ilaç fayda etmiyor bu rahatsız psikolojiye onu belirteyim. Bazen ağır bir şok etkisi yaşamanız gerekiyor. Mesela yere düşen bir eşyanızı almak üzere eğildiniz ve ani bir kalkışla başınızı masanın tam da sivri ucuna vurduğunuz an ki sarsılma gibi. Bu çok ağır bir şok etkisi oldu sanırım. Kökten çözüm de olabilir tabi, saatlerce uyutabilir sizi.  Ya da ayağınızın serçe parmağını sandalyeye vurduğunuzu hayal edin ama bu sefer hafifçe. Bu tarz etkiler gerekebiliyor. Bazen güneşli, kuşların cıvıl cıvıl ötüştüğü bir gün. Bazen de yüksek sesli tartışmalar hatta kavgalar(tabi pek tavsiye etmiyorum bunu) bile sizi canlandırabiliyor.

Sonuç olarak hala net bir tespitim yok. Ancak keşfeder keşfetmez benimle aynı psikolojiyi paylaşan hemşerilerime bir el uzatacağım.